In zee met de top van de voedselketen: shark cage diving in Zuid Afrika
Gepubliceerd op 31 mei 2016 in Verhalen
In zee met de top van de voedselketen: shark cage diving in Zuid Afrika
Oog in oog met de top van de voedselketen: shark cage diving in Gansbaai, Zuid Afrika. Een perfecte aanvulling aan je duikvakantie, en net op een andere manier dan we gewend zijn. Na een ochtend op zee te hebben gespendeerd om walvissen te spotten, kregen we na instructies we het startsein om aan boord te gaan voor een avontuurlijke duik met witte haaien. Klaar voor een middag op zee in Gansbaai, part II.
Avontuurlijke duiken met haaien
Een middag met veel wind. Gelukkig niet te veel wind, anders mochten we de zee niet op. Een goed beeld van shark cage diving had ik niet. Wel wist ik dat we ver de zee op gingen om vervolgens haaien te spotten vanuit een kooi midden op zee. Tijdens onze route (lees voorgaand verhaal) heb ik mij een aantal keer afgevraagd waar die kooi nu was. Ik zag niks aan de boot hangen. Zo groot was de boot niet, dus hij kon ook niet ergens verstopt zijn. Integendeel, dat was die wel… maar waar?
Een bijzonder eiland
Voordat we op de plek kwamen waar we het water in mochten, hebben we een mooie route via een bijzonder eiland gevaren. In de verte hoorde ik het gemekker van schapen. Ik hoor je al denken ‘huh, gemekker van schapen midden op zee?’ Ja, precies, dat is dus ook wat ik dacht! Wat bleek, we naderden een eiland bewoond door zeehonden. Een eiland met honderden zeehonden zelfs! Een locatie, die regelmatig wordt bezocht door National Geographic, voor studies en documentaires over de bewoners van dit eiland.
Een locatie, die symbool stond voor een opstap naar ons shark cage dive avontuur. Waarom? Zeehonden zijn haaienvoer. Dat bleek wel, toen ik het heldere blauwe water in keek. Een klein schattige jonge zeehond, dook impulsief het water in om kleine visjes te vangen. Weg was ie. Opgegeten door een witte haai. Dat verklaarde ook, waarom deze zeehonden lekker knus bij elkaar op een klein eilandje gehuisvest waren. In de verte zag ik een rode boei in het water liggen. Nu begreep ik ook waarom ik die kooi niet kon vinden. Deze was al gestationeerd in water.
Klaar voor de witte haai!
It’s gonna be a bumpy ride… dat liedje van Mohombi bleef maar door mijn hoofd gaan, terwijl sommige duikgenoten met hun hoofd over boord hingen. Zingend, vol enthousiasme en adrenaline dook ik, aan de andere kant van de boot de kooi in. Klaar om witte haaien op mij af te laten komen! Wellicht iets te enthousiast, want ik was vergeten mijn wetsuit dicht te doen en waterschoenen aan te trekken. Zo impulsief dat ik ben. Koud en kwetsbaar lag ik in de zuid Atlantische Oceaan wetend dat er op mij gejaagd wordt…
Op de boot, ver van de kust, ben je voor je gevoel een eind verwijderd van de mensheid. Eenmaal in het water, vergeet je wat er om je heen gebeurt. Vergeet je dat er überhaupt mensen om je heen zijn. Door het golvende water, ben je vooral bezig met al je ledematen in de kooi te houden. We kregen de instructies om onze voeten te plaatsen aan de onderkant van de boot om zo meer grip op de kooi te krijgen in het golvende water.
