Expeditie Antartica 2016: Aan schip, de oversteek via de ‘Drake’
Gepubliceerd op 23 maart 2016 in Verhalen
Expeditie Antartica 2016: Aan schip, de oversteek via de ‘Drake’
Het is zover, we mogen aan boord! De Drake, veel horror story’s doen ronde over deze oversteek. Een boottocht van twee dagen op ‘de Drake’: de waterweg tussen Argentinië en Antarctica. Het schijnt dat het er behoorlijk spookt! Niets houdt de wind tegen…
Nog even wachten voor we aan boord mogen. Pas om vier uur s ’middags is het dan zo ver. Om niet in het hotel te blijven hangen, hebben we besloten om een trip te maken naar het nationale park. De geijkte tour begint al om 8 uur ‘s ochtends. Verrassend genoeg kunnen we voor de helft van het geld een privé taxi huren die exact hetzelfde doet en pas om 10 uur vertrekt.
Dag 4: En dan…is het eindelijk zo ver, we mogen op het schip!
Klein bijkomend probleempje: bijna geen enkele taxichauffeur spreekt Engels. Maar de zus van de balimedewerker kent een neef wiens vrouw getrouwd is met een chauffeur die wel Engels spreekt: Mario. Mario vertelt dat van de ongeveer 500 taximedewerkers er maar een handvol Engels spreekt. Tijdens de rit, proberen we het nog een keer: ken jij Maxima? Oooh ja, hier staan overal borden, Maxima 40, maxima 60. OK…dat is duidelijk. Het park is zeker de moeite waard en het ene na het andere rustieke meer komt aan ons voorbij. Je kunt er een stempel laten zetten in je paspoort dat je aan het “einde van de wereld” geweest bent vlakbij het Beagle kanaal.
Ook kun je er ansichtkaarten sturen vanuit de meest zuidelijke postbus, je kunt je vergapen aan de meest zuidelijke golfbaan, of simpelweg genieten van de beverdammen die ervoor zorgen dat de rivierloop continue verandert.
De sneeuw is nog zichtbaar op de hoogste toppen van de bergen met namen als “El Condor”. En dan…is het eindelijk zo ver, we mogen op het schip! Kelvin, onze duikgids staat al als een rots in de branding, in een korte broek, alles in goede banen te regelen. Top om hem weer te zien. De koffers worden ondertussen aan boord getakeld en we krijgen de verplichte veiligheidsbriefing en worden op allerlei verschillende manieren welkom geheten. De kapitein belooft ons van alles en voegt er direct aan toe dat als het niet uitkomt hij ook meteen al allerlei redenen heeft om uit te leggen waarom het niet gebeurd is.
